Wednesday, February 6, 2019

Poem

ഇനി നമുക്കീ കൊടുങ്കാറ്റിനിടവേളയിൽ
അൽപ്പനേരം കിടക്കാം.
അകലെ വെടിയൊച്ചകൾ തുടരട്ടെ ......

ഇരുളിൽ ഈ പുല്ലിൽ തല താഴ്ത്തിക്കിടക്കുമ്പോളിടറി വീണേക്കാം
നാം കണ്ട സ്വപ്നങ്ങൾ ...

 ഒരു  വാക്കു പോലും പറയുവാനില്ലാതെ,
കേൾക്കുവാനില്ലാതെ
വെടിയൊച്ചകൾ തന്നിടവേളയിൽ
നമുക്കൽപ്പനേരം കിടക്കാം;
രാവിലെ
മരണമെത്തി വിളിച്ചുണർത്തും വരെ...

തെരുവിലൂടെ ഒഴുകിയെത്തും ചോര കുടിച്ചു വീർത്തവർ
വെറുപ്പിന്റെ  വേദമോതുന്ന
രാത്രിയിൽ ....
  കവിതയെല്ലാം കടലെടുത്തല്ലോ,
കുരുതിക്കു കുട പിടിക്കാനാകാതെ
പഴയ സ്നേഹിതർ
പലവഴി പിരിഞ്ഞു പോയ്..

ഇവിടെ ഈ രാത്രിയിൽ നാമിരുപേർ
ഉദയ സൂര്യനെ ധ്യാനിച്ചിരിക്കുവോർ
Ajithcalvino